ویژگی های روان سنجی مقیاس احساس تنهایی کودک در دانش آموزان دورۀ راهنمایی

این پژوهش با هدف بررسی ساختار عاملی و ویژگی های روان سنجی (روایی و پایایی) مقیاس تنهایی کودک میان دانش آموزان دورۀ راهنمایی اجرا شد. روش پژوهش همبستگی (سنجش روایی و پایایی) و جامعۀ آماری پژوهش شامل دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر تهران در سال تحصیلی 91ـ1390 بود که از میان آنها 410 نفر به شیوۀ نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس تنهایی کودک (آشر و ویلر، 1985) و مقیاس عزت نفس (کوپر اسمیت، 1967) بود. به منظور بررسی روایی احساس تنهایی کودک، تحلیل عاملی تأییدی ( gfa ) انجام شد. نتایج نشان داد که بین احساس تنهایی و عزت نفس رابطۀ منفی و معناداری (01/0 p< ) وجود دارد. همچنین، شاخص برازش مقیاس تنهایی کودک در وضعیت مطلوبی قرار داشت و ضریب پایایی مقیاس، به روش آلفای کرونباخ، برابر با 75/0 به دست آمد. براساس نتایج، مقیاس احساس تنهایی کودک در جامعۀ دانش آموزان دورۀ راهنمایی شهر تهران دارای روایی و پایایی مناسبی است (01/0 p< ).